Niebieńsko nam!
- Niebieńsko mówisz kochana... Hm..to brzmi pięknie. Jak taka niebieska niebiańskość.
- Trafiłaś w sedno moja droga przyjaciółko. Czuję się po prostu jak w niebie... jakbym była małą lekką niebieściutką chmurką wędrującą spokojnie, bez pośpiechu po bezkresie nieba...Cóż za błogość. Cóż za spokój...
- Czekaj... czekaj...już złapałam to uczucie... Hmmmm...ale miłe, przyjemne i lekkie...
- Poczekajcie na mnie...ja też chcę być chmurką...ojoj. No! tego to jeszcze nigdy nie czułam. Jestem chmurką. Na niebie. I płynę tak lekko...Nic a nic nie muszę robić. Jest mi ciepło, puszyście, mięciutko... Po prostu płynę. Jestem. Nic więcej.
- Czy to jest ten słynny stan Flow? Jak myślicie?
- W rzeczy samej i dosłownie.
- Ja już chcę tak zawsze lekko płynąć przez życie, bo tak jest najpiękniej!
- I tak niebieńsko!
- I tak lekko!
- Życi jest piękne! Co babeczki?
- Oj tak......
( westchnęły z przyjemności wszystkie 3 przyjaciółki, które na chwil kilka stały się lekkimi chmurkami na niebieskim niebie...)
